Το κίνημα λοιπόν αυτό των πολιτών όπου βρει παρκαρισμένο αυτοκίνητο πάνω σε διαβάσεις, πεζοδρόμια, ποδηλατοδρόμους κλπ κολλάει το συγκεκριμένο αυτοκόλλητο παίρνοντας κατά κάποιον τρόπο το νόμο στα χέρια του.
Χαίρομαι, που είδα ότι υπάρχουν άνθρωποι που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας.
Οι ποδηλάτες σαν ιδέα εκπροσωπούν εκτός από εναν διαφορετικό τρόπο μετακίνησης και έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Είναι ένα πολιτιστικό κίνημα όπου οι άνθρωποι βγαίνουν από την απομόνωση του αυτοκινήτου, παύουν να είναι οι άρχοντες του δρόμου και εντάσσονται στο κοινωνικό σύνολο της πόλης πάνω σε δυο ρόδες. Εκφράζουν την ιδέα της αργής μετακίνησης όπου μπορείς να χαρείς τις ομορφιές γύρω σου, να αλληλεπιδράσεις με τους συνανθρώπους σου, να εναρμονιστείς με τον ρυθμό της πόλης.
Αυτά μάλλον δεν ισχύουν στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι άνθρωποι οδηγούν τα ποδήλατα τους όπως ακριβώς και τα αυτοκίνητα. Η συμπεριφορά τους παραμένει εγωκεντρική, αλαζονική και επικίνδυνη. Σήμερα το πρωι πετυχα έναν ποδηλάτη που έγινε η αφορμή για να γράψω για αυτό το θέμα, αλλά δεν είναι η εξαίρεση παρά μάλλον ο κανόνας.
Ο συγκεκριμένος ποδηλάτης στον δρόμο "Βασίλη Τσιτσάνη" στην Νεάπολη, ένας από τους ελάχιστους δρόμους με ξεχωριστό ποδηλατόδρομο, ποδηλατούσε στην μέση του δρομου για τα αυτοκίνητα!!!, στο φανάρι της εχεκρατίδας με Καρδίτσης πέρασε με κόκκινο χωρίς να κόψει ταχύτητα λες και τα φανάρια δεν ισχύουν για τα ποδήλατα. Σαν να μην έφτανε αυτό μετά από λίγο τον πέτυχα στην Χατζημιχάλη να ποδηλατεί ανάποδα ολοκληρώνοντας την εικόνα του σύγχρονου Έλληνα ποδηλάτη.
Αν οι ποδηλάτες δεν συνηδειτοποιήσουμε την ιδέα που εκπροσωπεί το ποδήλατο και απλά αλλάξουμε μέσο μετακίνησης για να εκδηλώσουμε την γαιδουριά μας τότε δεν υπάρχει λόγος να διεκδικούμε περισσότερους ποδηλατόδρομους, μέτρα ήπιας κυκλοφορίας και άλλες παρεμβάσεις από την πολιτεία. Ακόμα και αν καταφέρουμε να έχουμε πόλεις σαν αυτές που ονειρευόμαστε, για να ολοκληρωθεί αυτή η μαγική εικόνα πρεπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου